کلینیک خانواده
کلینیک جامع اعصاب و روان آتیه
درباره کلینیک
خدمات
سوالات رایج
درباره کلینیک
خانواده
کلینیک کودک و خانواده گروه آتیه درخشان ذهن بر این عقیده استوار است که مشکلات خانواده در “بافت خانواده”، بهتر قابل درمان هستند. در نتیجه، درمانگران این کلینیک، مسائل را منحصر به یک فرد خاص نمی بینند. آنان بر این باور هستند که مشکلات افراد بر کل خانواده اثر می گذارد و مشکلات خانواده بر هر یک از اعضای خانواده تأثیرگذار است. نوع نگرش به خانواده در کلینیک کودک و خانواده، به عنوان یک شبکه سازمان یافته ای از روابط به هم پیوسته نگریسته می شود که در کنار یکدیگر قرار می گیرند و یک کل را تشکیل می دهند. در کلینیک کودک و خانواده، هدف این است که به کل پازل خانواده و شیوه ای که این پازل کنار هم چیده می شود، توجه شود؛ نه این که فقط به یک تکه پازل توجه شود.
مدیران این کلینیک پس از ارزیابی تکمیلی بر مبنای مشکل خانواده و کودک و سن کودک روان درمانگر یا بازی درمانگرانی را برمی گزینند. والدین می توانند با مراجعه به کلینیک کودک و خانواده هرگونه سوال یا مشکل مرتبط با رشد جسمانی (زمان راه افتادن، حرف زدن) و مهارت های تحولی و نیز هر گونه چالشی در رابطه با اختلالات رفتاری هیجانی کودکان مانند پرخاشگری، لکنت زبان، شب ادراری، اضطراب، ناخن جویدن، خجالتی بودن … و یا حتی ارتقاء عملکرد و مهارت های فرزندشان و همچنین سوال‌هایی در مورد بهترین و جدیدترین روش های فرزند پروری و تربیت کودک و حل مشکلات زوجین که بر رفتار و عملکرد کودک تاثیر می‌گذارد را در جلسه ارزیابی با متخصصین مطرح نمایند.
در کلینیک کودک و خانواده با توجه به ارزیابی همه جانبه کودک و خانواده او، نه تنها مشکلات کودک بلکه شرایط زمینه ساز اعم از شیوه فرزند پروری، نحوه تعامل همسران باهم، مسائل هم شیرها و مشکلات فردی هر یک از والدین تشخیص داده شده و به درمانگران متبحر در این کلینیک ارجاع داده می شوند. بنابراین کودک در کلینیک اختلالات رفتاری و هیجانی در یک درمان سیستمی قرار می گیرد که بهترین و با دوام ترین نتیجه را در پی خواهد داشت.
این کلینیک با دربرداشتن بهترین روان پزشکان و روانشناسان، و همچنین جدیدترین و سودمندترین ابزار تکنولوژی می تواند سهم بزرگی در کمک به رفع مشکلات خانواده و تربیت کودکان و مواجهه با مشکلات، معضلات و اختلالات رفتاری هیجانی کودکان در حال و آینده داشته باشد. بدین منظور، کلینیک کودک و خانواده آتیه در پاسخ به این نیاز تشکیل شده است که با ارائه خدمات ارزیابی و درمان، تخصصی ترین خدمات را در مسیر دشوار فرزندپروری در اختیار خانواده ها قرار دهد. روندی که والدین پس از حضور در کلینیک آتیه طی می کنند بدین شکل است که در ابتدا کودکان و والدینشان به کمیسیون تشخیص مراجعه می کنند و پس از ارزیابی دقیق با استفاده از ابزارهای مصاحبه و آزمون های روانشناختی توسط روانپزشک و روان شناسان مربوطه بنا به نوع مشکلی که دارند به این کلینیک ارجاع داده می شوند.
خدمات
مشاوره پیش از ازدواج و آماده سازی برای ازدواج
غنی سازی زندگی جنسی زوجین و مهارت آموزی
مسائل و مشکلات ارتباطی و بین فردی
مشکلات هیجانی و ارتباطی خانواده (شناسایی و درمان رفتارهای پرخاشگر، تخریبگر و کنترلگر اعضای خانواده)
اختلال های شخصیت (اختلال شخصیت وابسته، اختلال شخصیت خودشیفته و غیره)
آماده سازی و آموزش زوجین در بارداری
روان درمانی کودک (انفرادی و گروهی)
زوج درمانی
بازی درمانی (انفرادی و گروهی)
آموزش والدین:
مداخلات مبتنی بر خانواده (مشکلات مرتبط با والدین شامل اختلافات زوجین، جدایی والدین، طلاق، سوگ، تربیت جنسی و …)
کار درمانی و رفلکسولوژی
دارو درمانی
درمان های تکنولوژیک ( نورواتنشن، نوروفیدبک و نوروتراپی) برای نشانه های زود هنگام اختلال بیش فعالی- نقص توجه، اختلالات یادگیری، ارتقای عملکردهای شناختی، ارتقای کارکردهای اجرایی، مشکلات شناختی و …
بازتوانی شناختی (CRT) با استفاده از برنامه های Brain Builder ، Brain Challenge ، Smart ، ریهاکام، و …
خدمات آنلاین
اختلالات اضطرابی شامل : اضطراب جدایی، اضطراب فراگیر، آگورا فوبیا، فوبیای خاص، فوبیا اجتماعی، لالی انتخابی، اختلال وحشت زدگی
اختلالات افسردگی شامل: اختلال خلق نامنظم مخرب، افسردگی اساسی، افسرده خویی، سوگ
اختلالات مرتبط با آسیب و عوامل استرس زا شامل: دلبستگی واکنشی، استرس پس از سانحه، استرس حاد، مداخله در بحران
اختلالات اخلالگر-کنترل تکانه شامل: نافرمانی مقابله جویانه، انفجاری متناوب، اختلال سلوک، پرخاشگری، لجبازی
اختلال وسواسی- جبری شامل : وسواس فکری- عملی
اختلالات دفعی شامل: بی اختیاری ادرار، بی اختیاری مدفوع
اختلالات و مشکلات جنسی
کمال گرایی، افزایش اعتماد به نفس، جرات مندی، ابراز وجود و مهارتهای زندگی و اجتماعی
مشکلات ارتباطی با والدین
اختلالات هماهنگی حرکتی رشدی (DCD)، اختلالات هماهنگی حسی(SID) و اختلالات پردازش حسی(SPD)
سوالات رایج
در شرایط فعلی قرنطینه رفتارهای کودکم خیلی تغییر کرده، بیشتر روزها لجبازی داره، با اینکه بیرون نمی ریم دائما دستاشو می شوره، اگر کاری که می خواد انجام نشه شروع به داد و فریاد می کنه یا بیش از اندازه به حرفها و واکنش های ما حساس شده، چه کار باید بکنم؟
تغییراتی که در چندماه اخیر به صورت ناگهانی برای سبک زندگی همه ما به وجود آمده است، باعث شده بسیاری از مسائلی که به صورت روتین و قانونمند به کودک ما حس امنیت می دادند، تغییر کنند و همین برای کودک ما اضطراب و ترس از پیشامدهای پیش بینی نشده به همراه می آورد. متوجه باشیم که بسیاری از بدرفتاری¬های کودک ما ریشه در اضطراب و ترس او دارد و با بینش به این امر سعی کنیم تا میزان اضطراب او را تعدیل کنیم: قبل از هرچیز در مورد تغییراتی که بنا به شرایط، پیش آمده با کودکتان صحبت کنید، اطلاعات درست در مورد بیماری و راههای خودمراقبتی به او بدهید و اطلاعات نادرست او را اصلاح کنید، در طول روز ساعاتی را به بازی و فعالیت های لذتبخش با کودکتان اختصاص دهید و گوش شنوایی برای نگرانی ها، ترس ها، و دلتنگی هایش بدون قضاوت یا سرزنش کردنِ او باشید. در صورتی که احساس می کنید اضطراب خودتان مانع از برقراری ارتباط صحیح با کودک می شود، حتما از خدمات تخصصی روانشناسی کمک بگیرید.
من کودک یکسال و نیمه دارم و نمی دانم چه بازی ها یا فعالیتهایی برای کودکان این سن مهم است و آیا باید از الان روشهای خاصی در تربیت او پیش بگیرم؟
توجه به مسائل فرزندپروری و مطالعه در مورد چگونگی دنیای کودکان از بدو تولد کودکتان اهمیت دارد. اینکه متوجه باشیم چه مقدار از نگرانی ها و رفتارهای ما با کودکمان به جا و مناسب و چه مقدار از آن مخرب و نابه جا می تواند باشد. اما یادمان باشد سمت دیگر این توجه بهینه، ممکن است نوعی وسواس بیش از حد در رفتار با کودک باشد که با چک کردن دائمی سبک فرزندپروری خودمان، ناخواسته باعث آسیب به رشد صحیح او شویم. پس از افراط نیز پرهیز کنید. مهمترین چیزی که در سنین زیر سه سال می–تواند به شما کمک کند آگاهی و مطالعه در مورد مراحل طبیعی رشد کودک است تا برخی نگرانی هایتان در مورد کودکتان را کاهش دهد. بهتر است بازی هایی که در این سنین انجام می دهید بیشتر بازی های حسی–حرکتی و با تمرکز بر تقویت حواس پنجگانه کودکتان باشد. بازی هایی مثل پرتاب توپ برای هماهنگی دست و چشم، استفاده از ابزارهای شناخت و تجربه لمسی رنگ ها، و بازی هایی که باعث تقویت رابطه کودک و مادر از طریق لمس می شوند (مانند انواع ماساژها). به یاد داشته باشید که در این سنین، که هنوز مهارت های کلامی شکل نگرفته اند، مهمترین ابزار کودک برای برقراری ارتباط با جهان پیرامون، بدن او و حسهای بدنی مرتبط با آن هستند.
بیشتر اوقات من و کودکم در مورد ساعات درس و بازی، تمیز کردن اتاقش یا انجام هرگونه کارهای شخصی اش با هم بحث و جدل داریم. الان تقریبا ده ساله است و من نمی دونم تا به کی باید کارهای شخصی اش رو گوشزد کنم و آیا دعوا کردن و محروم کردنش به حل این مسئله کمکی می کنه یا نه؟
عمده ترین دلیلی که باعث می شود در بحث قانونمندی و خودکار شدن کودکانمان برای انجام وظایفش به مشکل بربخوریم، نبود شفافیت در نوع تعریف قانون است. به یاد داشته باشید اولین چیزی که باعث می شود کودک ما رغبت به اجرای قانون پیدا کند، این است که قانون برای تمام اعضای خانواده وجود داشته باشد و کودک، والدینش را به عنوان الگویی که به قوانین عمل می کنند، ببیند. نبود تعاریف مشخص برای نقش هرفرد در منزل، این احساس را در کودک شما به وجود می آورد که قوانین ظالمانه هستند و فقط برای تنبیه او در نظر گرفته شده اند. در تعریف قوانین، بایدها و نباید ها در هر مسئله را کاملا شفاف و مشخص بیان کنید و پیش از اجرای آن، تمام اعضای خانواده را در مرحله¬ی صحبت و قانون¬گذاری دخیل کنید. شرکت دادن کودکان در فرآیند تعریف قوانین منزل، احساس کارآمدی را در آنها افزایش خواهد داد. به جای درگیری کلامی یا محروم کردن کودک از چیزهایی که برایش لذتبخش است (که این کار جز ایحاد خشم بیشتر نتیجه ای نخواهد داشت)، از قبل با کودکان در مورد پیامدهایی که رعایت نکردن قانون در پی خواهد داشت صحبت کنید و این پیامدها را برای تمام اعضای خانواده اجرا کنید. بنابراین اگر والدین هم قوانین خانه را رعایت نکنند، لاجرم مجبور به اجرای پیامد تعیین شده خواهند بود.
من دوست ندارم پسرم یک کارتون یا برنامه تلویزیونی را نگاه کند چون فکر میکنم براش مناسب نیست ولی به حرفم گوش نمیکنه اصلا، باید چی کار کنم؟
وقتیمااصرارمیکنیمکهکودکنبایدبرنامهخاصیراببیند،بهاستقبالنبردقدرتمیرویم. کودک برنده می شود. هیچ استدلالی قوی تر از 《همه بچه های دیگر》این کار را انجام می دهند، نیست و اگر ما همچنان برنامه را تحریم کنیم، کودک به طریق دیگری انتقام می گیرد. پس راه حل چیست؟ قبل از همه چیز، نمی توانیم از کودکانمان نه در مقابل تلویزیون و نه در مقابل هر چیز دیگری که در معرض آن قرار می گیرند؛ محافظت کنیم. اما می توانیم به کودک کمک کنیم در برابر تمایلات بد و قضاوت ضعیف مقاومت نشان دهد. این کار را قطعا نمی توان با موعظه و نصیحت انجام داد! در فرهنگ امروز، حرف بیشتر به عنوان اسلحه به کار می رود تا ابزاری برای ارتباط. به محض اینکه سخنرانی برای کودک را شروع کنید، او نمی شنود. ولی بحثی که در آن والد سوال می پرسد و سپس گوش می کند، می تواند کاملا مفید باشد. والدین می توانند برنامه را با کودکان ببینند و سپس برداشت خود را در فضای بازی مانند، با یکدیگر در میان بگذارند. 《نظرت در این مورد چیست؟ فکر میکنی دیگران چه احساسی داشتند یا شخصیت اول فیلم چه کارهای دیگری می توانست انجام دهد؟》بدین ترتیب والدین می توانند به کودک کمک کنند خودش فکر کند و نگاهی انتقادی در برابر برنامه های تلویزیون پیدا کند. اگر والدین گوش کنند، کودک توانایی اش را در ارائه نظر کشف می کند.
کودکی ۶ ساله دارم که ناخن هایش را میخورد و برخی اوقات خود ارضایی دارد، چه کار کنم این عادت های بد از سرش بیفته؟
از اهمیت دادن به عادت های بد بکاهید. هر چه والدین در مورد عادت های بد بیشتر جار و جنجال کنند، آنها بدتر می شوند. در این مقوله همه شکل های بازی های جنسی، خیس کردن رختخواب، مکیدن شست و ناخن جویدن جای می گیرند. هیچ یک از این رفتارها بدتر از شکل های دیگر بدرفتاری نیستند. آنها همانند دیگر رفتارها در خدمت اهداف ناخودآگاه کودک هستند. این فقط در ذهن بزرگسالان است که این عادت های خاص دارای مفهوم و اشارات ذهنی بدتری هستند. بنابراین، اولین گام ما در برخورد با این مشکلات، کاستن از اهمیت آنهاست. خوشبختانه اکثر بازی های جنسی (مانند خود تحریکی) میان کودکان هرگز به مرحله بزرگسالی نمی رسند، بنابراین پیامد مضرّی ندارند. استمنا و مکیدن شست، شکل هایی از کسب لذتند و نشان می دهند کودک از جنبه مفید زندگی خشنودی کسب نکرده است. اگر سعی کنیم جلوی کودک را بگیریم فقط در لذت بخش کردن این عمل موفق می شویم. بدین ترتیب، کودک مصمم می شود این عادات را حفظ کند و در مقابل از دست دادن آن مقاومت کند. حالا عادت در هدف دوم خودشکست دادن بزرگسالی مستبدتثبیت می شود. ما در بهترین حالت می توانیم موضوع را نادیده بگیریم و با مهیا کردن تجارب لذت بخش از جنبه های مفید زندگی به وسیله وسعت دادن به علائق و فعالیت های کودک، غیر مستقیم با مشکل برخورد کنیم.
همسرم بیش از حد در مورد دختر ۵ساله مان حساس است. همیشه نگرانه که نکنه اتفاقی بیفته، موقع بازی کردن بخوره زمین یا یه چیزی بپره تو حلقش! چه کار باید بکنم؟
بسیاری از نگرانی های ما در مورد کودکانمان بیجا هستند. اگر آنها متوجه نگرانی ما شوند، اوضاع بدتر می شود و آنها از آن ابزاری می سازند برای جلب توجه، تشدید نبرد قدرت یا گرفتن انتقام. نگرانی ما در مورد اتفاقات ناگوار احتمالی، از آنها جلوگیری نمی کند. ما فقط وقتی حادثه ای اتفاق بیفتد می توانیم برای آن کاری انجام دهیم. بهترین روش آن است که به کودکانمان اطمینان داشته باشیم و آرامش خود را حفظ کنیم، تا در مواقع لزوم، آماده مقابله با اتفاقات ناگوار باشیم. بیشتر نگرانی والدین در این احساس ریشه دارد که واقعا نمی دانند چه کار کنند. در حالی که ضرورتی ندارد که با هر مشکل کوچکی که رخ میدهد، برخورد کنند. بسیاری از مشکلات در صورتی که والدین سخت نگیرندبه این دلیل ساده که کودکان فقط برای نگران کردن والدین بسیاری از مشکلات را به وجود می آورندناپدید خواهند شد. تلاش برای بدون مشکل زندگی کردن بیهوده است و شما قطعا موفق نخواهید شد!
سلام. من دوتا پسر دارم که خیلی با هم دعوا میکنن. پسر بزرگترم همیشه پسر کوچکترم رو میزنه و من میدونم که اون مقصره. همیشه شکایت میکنه که چرا همش منو دعوا میکنی؟ اخلاقش خیلی بد شده و جدیدا به من و پدرش توهین میکنه. برخورد درست موقع دعوا کردن این دوتا چیه؟
وقتی والدین بعد از دعوای فرزندان خود با همدیگر، با یک کودک جداگانه برخورد می کنند، اقدامی الاکلنگی انجام داده اند که در آن کودکی به قیمت تنزل جایگاه کودکی دیگر، ارتقا و تایید والدین را به دست می آورد. بنابراین، عمل والدین رقابت میان کودکان را تشدید می کند. چون یکی را به جان دیگری می اندازند. در نتیجه هر کودک را برمی انگیزانند تا به جای مشارکت به دنبال رضایت ناشی از تایید والدین باشد. به جای این کار بهتر است با همه کودکان به عنوان یک گروه رفتار کنید. با مساوی کردن شرایط برای همه، می توانید بر رقابت شدید موجود و آثار مخرب آن غلبه کنید. آنها را مانند یک گروه ببینید و همه را مسئول کاری که انجام داده اند، بکنید. تعیین فرد گناهکار در دعوا کار دشواری است. مشکل به وجود آمده نتیجه بدرفتاری یک کودک نیست، همه بچه ها به طور مساوی در اغتشاشی که پیامد تلاش مشترک آنهاست، سهیمند.
سلام من یه دختر 3 ساله دارم که هر وقت میریم بیرون از یه چیزی خوشش میاد و شروع میکنه به گریه کردن و جیغ زدن با صدای بلند. من واقعا نمیدونم چی کار کنم. اکثرا واسه ساکت کردنش چیزی رو که میخواد رو میخرم ولی خب خواسته هاش تمومی نداره. دیگه کلافه شدم. راه درست چیه؟
زمانیکهکودکبرایبهدستآوردنآنچهمیخواهدازقدرتاشکاستفادهمیکند،درواقعیادگرفتهاستکهوالدینرویحرفشانثابتقدمنیستندوتحتتاثیررفتارهایتحریککنندهکودکقرارمیگیرند. داشتن ثبات در واقع بخشی از نظم است و به شکل گیری مرزها و محدودیت هایی که به کودک احساس امنیت می دهند، کمک می کند. اگر روش های تربیتی کودک را تصادفی به کار بگیرید، نمی توانید انتظار داشته باشید که ثمربخش باشد. این کار فقط باعث سردرگمی کودک می شود. اگر روی حرف خود بایستید و در برنامه آموزشی تان ثابت قدم باشید، کودک احساس امنیت خواهد کرد. او احترام به نظم را می آموزد و دقیقا می داند که در کجا قرار دارد.
پسری ۱۰ ساله دارم که اصلا به حرفم گوش نمیکنه. خیلی لجباز و نافرمانه. متوجه نیست که کارایی که میخوام بکنه به نفع خودشه و مداوم سرکشی میکنه. چی کار کنم که حرف گوش کن بشه؟
والدی که به علت آنکه کودک 《آنچه من می گویم》 را انجام نمی دهند، برآشفته میشود، به احتمال زیاد درخواست های غیرمنطقی می کند و صرفا سعی دارد کودک را کنترل کند. این کار معمولا موجب تحریک نبرد قدرت می شود. والد نمی تواند تشخیص دهد که چنین تلاشی به ایجاد رابطه بالادست_زیر دست می انجامد. برتری بزرگسال دیگر پذیرفته نمیشود. بنابراین، کودک مصمم میشود تا برای فرار از سیطره والد، نافرمانی کند. کودکی که احساس می کند خواسته ای به او تحمیل میشود یا مرئوس واقع شده با نافرمانی تلافی میکند. اگر ما به شیوه ای غیرآمرانه درخواست هایی معقول و ضروری داشته باشیم، می توانیم از این تعارض ها اجتناب کنیم. ما هرگز نباید از کودک بخواهیم کاری را انجام دهد که دوست نداریم از خودمان همان درخواست بشود. وقتی می خواهیم درخواستی از کودک بکنیم، باید حواسمان به موقعیت و توانایی اش باشد. وقتی دفعات درخواست را کم کنیم و بیشتر روی کمک کودک حساب کنیم، تا خدمت یا اطاعت او، ارتباط دوستانه و رضایت بخش را گسترش خواهیم داد.
هنگامی که فرزندم مشکلاتی با مربی مهدکودک و یا معلم خود دارد، عکس العمل صحیح چیست؟
شما نمی توانید به معلم آموزش دهید که چگونه با فرزندتان رفتار کند. عوض کردن معلم نیز کار شما نیست. وظیفه والدین آن است که به فرزند خود کمک کنند راههای بهبود رابطه ضعیف خود با معلم را پیدا کنند و نیز راههایی بیابد تا در مدرسه یا مهد کودک، خودش را راحت تر احساس کند. در این مواقع می توانید به فرزندتان این جملات را بگویید: 《آیا فکر می کنی وقتی دانش آموزی از معلم خود متنفر باشد، معلم خوشحال خواهد بود؟》یا《 اگر تو معلم بودی و یکی از دانش آموزانت از تو متنفر بود، چه کار می کردی؟》و بعد در ادامه می توانید بگویید 《معلم تو ممکن است همان طور که تو میگویی بدجنس باشد، من نمی دانم. متاسفانه، هیچ کس نمی تواند همه چیزهای خوب را با هم داشته باشد. ما باید از آنچه داریم بهترین استفاده را ببریم. من مطمئنم تو با شرایط موجود راحت نیستی. پس بیا ببینیم برای اینکه راحت تر باشی چه کاری می توانی انجام دهی.》 بهتر است ارزیابی کودکتان را مورد چالش قرار ندهید، چون حس خصومت او را افزایش میدهد و موجب می شود که بخواهد از نگرش خود مبنی بر بدجنس بودن معلمش دفاع کند. جانبداری شما از معلم موجب افزایش خصومت فرزندتان می شود و از سوی دیگر، جانبداری چشم بسته از فرزندتان به معنی آن است که از رفتار بد او در مدرسه حمایت کرده اید. در عوض به ناراحتی او اشاره کنید. پذیرش احساس داشته باشید و درباره مشکل کودک صحبت کنید. این گونه به کودکتان کمک کرده اید تا راههای مشارکت بیشتری برای تسکین ناراحتی خودش پیدا کند. *کودک نیازی ندارد در برابر محیطش حمایت شود، همچنین نیازی ندارد که محیط را برای او از نو تغییر دهیم. چیزی که او نیاز دارد راهنمایی در پاسخ هایش به محیط است.
مدت زمان بهبود و حل مشکل من چقدر خواهد بود؟
مشکلات و مسائل خانوادگی به شکلی هستند که در طی زمان به وجود آمدهاند و طبیعی است که در طی زمان و با همکاری و مسئولیت پذیری مراجع حل خواهند شد. در کلینیک خانواده آتیه، جلسات ابتدایی درمانی بیشتر به ارزیابی درمانگر اختصاص خواهد یافت و پس از ارزیابی درمانگر از وضعیت شما، برنامه مداخلاتی برای مشکل شما طراحی خواهد شد و طبق آن برنامه اقدامات درمانی صورت خواهد گرفت. تعیین کردن زمان دقیق برای حل کردن مشکلات خانوادگی منطقی نیست. اما با توجه به نتایج تحقیقات می توان گفت در صورتی که درمانگر شما از رویکرد شناختی ـ رفتاری یا رفتار درمانی ـ عقلانی هیجانی بهره ببرد، به طور متوسط بین ۱۲ الی ۲۰ جلسه زمان نیاز است. طولانی بودن درمان، استانداردی جهانی است و هرگز نباید انتظار معجزه و بهبود ناگهانی را در طی جلساتی کوتاه داشت.
در فرایند مشاوره پیش از ازدواج چه اتفاقی می افتد؟
دوره های آماده‌سازی پیش از ازدواج کلینیک خانواده آتیه به زوجین کمک میکند که هم انتخاب صحیح‌تری متناسب با نیازها و انتظارات واقع‌بینانه خود انجام دهند، و هم مهارتهای لازم را برای انطباق و سازگاری بهتر با چالش‌های اولیه زندگی مشترک کسب کنند. کارگاه های آموزشی پیش از ازدواج به موازات گذراندن جلسات مشاوره پیش از ازدواج می‌تواند زوجین را در امتداد این مسیر یاری کند. متخصص مشاور قبل از ازدواج در کلینیک خانواده آتیه، پس از برگزاری جلسات مشاوره به صورت زوجی و انفرادی و نیز اجرا و تفسیر تستها و آزمونهای تکمیلی (آزمون شخصیت، دلبستگی، نیازهای اساسی، طرحواره ها)، جلسات جمع بندی را برای زوج برگزار می کند و تلاش می کند در قالب این جلسات با ارائه چشم انداز، توجه طرفین را به نقاط قوت این ازدواج و نقاط ضعف و مشکلات احتمالی آن جلب کند و راهکارها و راه حلهای پیشنهادی را با آنان بررسی کند.
آیا در مشاوره پیش از ازدواج مشاور به ما خواهد گفت که به درد هم می خوریم یا خیر؟
جلسات مشاوره پیش از ازدواج، کمکی حرفه ای است به منظور شناخت خود و طرف مقابل در راستای تصمیمی مهم. فرایند مشاوره پیش از ازدواج در کلینیک خانواده آتیه، امری فراتر از پاسخ ساده به این سؤال است که آیا ما برای ازدواج با هم مناسب هستیم یا خیر. این فرایند ممکن است طی جلسات متعددی انجام پذیرد و در نهایت، تصمیم گیرنده اصلی خود طرفین هستند که میتوانند با دید وسیعتری به فراروی خود بنگرند و آمادگی پیدا کنند که با آگاهی و شناخت بیشتر و تردید و نگرانی کمتر، در مورد مهمترین انتخاب زندگیشان تصمیم بگیرند و مسئولیت این انتخاب را به عهده بگیرند.
من و همسرم در مورد تربیت فرزندان، مسائل مالی و بسیاری موارد دیگر با هم توافق نداریم، از چه کسی کمک بگیریم؟
یک مهارت مهم در رابطه زوجین، توانایی حل مسائل زندگی و مشورت کردن است. برخی زوج ها به جای حل مسئله و رسیدن به یک راه حل مورد توافق برای طرفین، بر راه حل خودشان پافشاری میکنند و موضع طرف مقابل را نادیده میگیرند. متخصصان کلینیک خانواده آتیه می توانند به شما کمک کنند تا مهارتهای مورد نیاز یک رابطه مشترک از قبیل حل مسئله و حل اختلاف و نیز مذاکره را بیاموزید و در رابطه خود به کار بندید.
می ترسم از روانشناس کمک بگیرم و اتهام مقصر بودن به من زده شود، آیا متخصص خانواده می تواند بین من و همسرم قضاوت کند و بگوید چه کسی مقصر است؟
خیر. یکی از اصول اولیه جلسات روان درمانی در کلینیک خانواده آتیه، اجتناب از قضاوت کردن درباره شرایط مراجعین است. درمانگر باید با پذیرش بدون قید و شرط و به دور از قضاوت کردن و برچسب زدن درباره شرایط مراجعین، به ارزیابی و طراحی مداخله درمانی آنان بپردازد. روانشناس قاضی نیست و جلسات زوج درمانی نیز جلسه محاکمه نیست. ممکن است زوجها از درمانگر بخواهند تا بین آنها قضاوت کند؛ ولی متخصصان با تجربه به شدت از این کار پرهیز میکنند و تلاش میکنند تا این مقصربینی بین زوج را که یکی از دلایل اصلی مشکلات و تعارض های آنها است را کاهش دهند.
اگر به روانشناس مراجعه کنم، حرف های من محرمانه می ماند؟
اولین اصلی که متخصصان سلامت روان در کلینیک خانواده آتیه به آن پایبند هستند، حفظ اسرار مراجعین و رعایت محرمانه نگه داشتن اطلاعات آنها است. بنابراین به جای درد دل کردن با آشنایانی که ممکن است راه حلهای سوگیرانه به شما ارائه دهند، با متخصصانی مشورت کنید که به جای قضاوت سوگیرانه و یا دلسوزی و ارائه راه حلهای هیجانی، تلاش میکنند با رعایت اصل محرمانه ماندن اطلاعات و حفظ موضعی بیطرف، شما را در حل مشکلات پیش آمده و یادگیری حل مسأله ای مفید و کارآمد یاری دهند.