EEG (الکتروانسفالوگرافی) یا نوار مغزی یکی از ابزارهای تشخیصی است که با استفاده از آن می توان فعالیت امواج مغزی را ثبت و ضبط کرد. آسیب های فیزیکی به مغز مانند ضربه های مغزی، جریان های الکتریکی طبیعی بافت مغز را مختل می کند. به طور مشابه، آسیب هایی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال بیش فعالی/نقص توجه، اختلالات یادگیری، اختلال وسواس جبری، تشنج، التهاب مغزی و… فعالیت امواج مغز را تغییر می دهند.

الکتروانسفالوگرافی کمی (qEEG) که به نام نقشه مغزی نیز شناخته می شود، به یک تجزیه و تحلیل جامع از باندهای فرکانسی اشاره دارد که EEG خام را تشکیل می دهند. qEEG همانند EEG ثبت می شود، اما داده های به دست آمده از آن برای ایجاد نقشه های توپوگرافی رنگی که فعالیت الکتریکی قشر مغز را نشان می دهد مورد استفاده قرار می گیرد.

در شکل بالا خلاصه ای از نتایج نقشه مغزی نشان داده شده است. در این شکل، تفاوت بین عملکرد مغز افراد نرمال در قالب پنج باند فرکانسی مختلف قابل مشاهده است. هریک از باندهای فرکانسی آلفا، تتا، دلتا، بتا و بتای بالا در مغز همیشه حضور دارند، اما در بعضی شرایط برخی از باندهای فرکانسی غالب هستند. برای مثال باند فرکانسی آلفا در زمان استراحت، دلتا در زمان خواب، بتا در زمان مطالعه و انجام یک فعالیت شناختی در مغز غالب است. در زمان های دیگر، حضور و یا عدم حضور هر یک از این باندهای فرکانسی می تواند نشانه یک اختلال باشد.