با وجود نگرانی‌های مداوم در مورد کودکان و نوجوانانی که بیش از حد بر گوشی‌های هوشمند و بازی تمرکز دارند، هنوز چیزهای زیادی در مورد این اختلال جدید وجود دارد که باید مطالعه شوند. محققانی از ایالات‌ متحده و نروژ در مورد این نشانه‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند که تشخیص یک فرد عادی که علاقه زیادی به بازی کردن دارد در مقابل فرد معتاد به آن‌ها مشکل است. همانند هر اختلال دیگری، فرد باید کاهش قابل ‌توجهی در عملکردش داشته باشد تا تشخیص بیماری را تضمین کند.

برای مشخص کردن مراحل بعدی، تحقیقات بیشتری برای شناسایی این که آیا اختلال در سراسر جهان وجود دارد و چه علائمی لازم است تشخیص داده شود، مورد نیاز است. همچنین نیاز به روش‌های ارزیابی بهبود یافته را که امکان غربالگری و کمک به درک بهتر این که این اختلال چگونه توسعه می‌یابد احساس می‌شود. چیزی که به آن اشاره شده ‌است، این است که ممکن است کودکان و نوجوانان از بازی‌ها به عنوان راهی برای مدیریت روحیه منفی خود استفاده کنند. در نتیجه، برخی از جوانانی که ممکن است مشکلاتی با همسالان یا انزوای اجتماعی داشته باشند، ممکن است از بازی به عنوان یک مکانیزم دفاعی بهره برند.

اگر شما به خلق و خوی کودک خود توجه داشته باشید، می توانید در اسرع وقت که از یک متخصص سلامت روان دارای صلاحیت و یا روان ‌شناس مشاوره بگیرید، برای درک بهتر فرزند خود و شناسایی راه‌هایی برای کمک به آن‌ها برای مدیریت احساسات و رفتارشان جویا شوید.