ارتباط پرخوری و مغز

پرخوری عصبی یک مشکل رایج است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان با آن مواجه هستند. این وضعیتی است که در آن افراد به جای غذا خوردن برای گرسنگی جسمی، از غذا به عنوان راهی برای مقابله با احساسات خود استفاده می کنند. پرخوری احساسی می تواند توسط احساسات مختلفی از جمله استرس، کسالت، اضطراب، تنهایی و حتی شادی ایجاد شود. این نوع غذا خوردن می تواند منجر به افزایش وزن، تغذیه نامناسب و سایر مشکلات سلامتی شود.

دلیل اصلی رایج شدن پرخوری عصبی این است که باعث تسکین موقت احساسات منفی می شود. وقتی افراد غذا می خورند، باعث ترشح دوپامین در مغز می شود که یک انتقال دهنده عصبی است که به ما احساس خوبی می دهد. از این راه فرد می تواند به طور موقت از استرس، اضطراب و سایر احساسات منفی خلاص شود. با این حال، این تسکین کوتاه مدت است و ممکن است افراد پس از پرخوری احساس گناه یا شرم کنند.

چگونه می توان پرخوری عصبی را ترک کرد

پرخوری عصبی عادتی است که به سختی ترک می شود ولی ترک آن امکان پذیر است. یکی از اولین قدم ها شناسایی محرک هایی است که باعث خوردن احساسی می شود. می توانید یک دفترچه یادداشت داشته باشید و تمام آن چه که باعث می شود به سمت غذا خوردن بروید در حالی که گرسنه نیستید را یادداشت کنید. با شناسایی محرک ها، افراد می توانند یاد بگیرند که از آنها اجتناب کنند یا راه های سالم تری برای کنار آمدن با احساسات خود بیابند.

گام مهم دیگر این است که یاد بگیرید چگونه استرس و سایر احساسات منفی را مدیریت کنید. این ممکن است شامل تمرین تکنیک های آرامش بخش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن یا یوگا باشد. ورزش همچنین یک راه عالی برای کاهش استرس و بهبود خلق و خو است.

ایجاد عادات غذایی سالم نیز مهم است. ممکن است با خوردن وعده های غذایی منظم در طول روز، به جای حذف وعده های غذایی یا پرخوری در یک جلسه بتوانید به آن دست یابید. همچنین انتخاب غذاهای سالم تر مانند میوه ها، سبزیجات، پروتئین های بدون چربی و غلات کامل را امتحان کنید.

در نهایت، جستجوی حمایت از دوستان، خانواده یا یک درمانگر می تواند برای غلبه بر غذا خوردن عاطفی مفید باشد. صحبت کردن در مورد احساسات و دریافت حمایت از دیگران می تواند به افراد کمک کند کمتر احساس تنهایی کنند و قدرت بیشتری برای ایجاد تغییرات مثبت در زندگی خود داشته باشند.

در نتیجه، خوردن عاطفی یک مشکل رایج است که بسیاری از افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. این عادتی است که ترک آن دشوار است، اما با استراتژی‌ها و حمایت‌های صحیح، می‌توان آن را ترک کرد. با شناسایی محرک ها، مدیریت استرس، ایجاد عادات غذایی سالم و جستجوی حمایت، افراد می توانند بر خوردن احساسی غلبه کنند و سلامت و رفاه کلی خود را بهبود بخشند.

ارتباط مغز و پرخوری عصبی

مغز نقش مهمی در رفتار خوردن دارد. در واقع مغز ما مسئول تنظیم سیگنال های گرسنگی و سیری و همچنین پردازش لذت و پاداش مرتبط با غذا است. هیپوتالاموس، ناحیه‌ای در مغز، اشتها و تعادل انرژی را با ترشح هورمون‌هایی که سیگنال گرسنگی یا سیری را می دهند، کنترل می‌کند.

خوردن احساسی با مغز نیز مرتبط است. هنگامی که افراد در پاسخ به احساسات غذا می خورند، باعث ترشح دوپامین می شود، دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که به ما احساس خوبی می دهد. این حالت رفتار را تقویت می کند و می تواند منجر به چرخه ای از غذا خوردن احساسی شود.

تحقیقات همچنین نشان داده است که استرس می تواند بر رفتار خوردن تأثیر بگذارد. وقتی افراد استرس دارند، بدن کورتیزول ترشح می‌کند، هورمونی که می‌تواند اشتها و میل به غذاهای پرچرب و قند بالا را افزایش دهد. این می تواند منجر به پرخوری و افزایش وزن شود.

آیا می توان مغز را از پرخوری عصبی دور کرد؟

مغز را می توان برای غلبه بر عادات غذایی احساسی نیز آموزش داد. تکنیک های ذهن آگاهی، مانند توجه به نشانه های گرسنگی و سیری و تمرین شفقت به خود، می تواند به افراد کمک کند تا رابطه سالم تری با غذا ایجاد کنند. درمان شناختی رفتاری (CBT) همچنین می تواند در تغییر الگوهای فکری منفی و رفتارهای مرتبط با خوردن عاطفی موثر باشد.

در نتیجه، مغز نقش مهمی در رفتار خوردن، از جمله خوردن احساسی دارد. با درک نحوه عملکرد مغز و اجرای استراتژی هایی برای مدیریت احساسات و ایجاد عادات غذایی سالم، افراد می توانند بر خوردن احساسی غلبه کنند و سلامت و رفاه کلی خود را بهبود بخشند.