می دانیم که خواب و سلامت روانشناختی در هم تنیده هستند، اما ارزش گفتن چند مورد دیگر در این موضوع را دارد. اول، کمک می کند تا دقیقاً بدانید که هنگام خواب چه اتفاقی می افتد.

دو نوع خواب وجود دارد: خواب NonREM و خواب REM

در طول خواب NonREM، همه چیز در بدن شما آرام می شود. این دوره ای است که سیستم ایمنی بدن شما ترمیم می شود. همچنین به آن خواب با امواج آرام گفته می شود.

سپس، در حین خواب REM، بدن شما در حالت آماده باش قرار می گیرد، مشابه زمانی که بیدار هستید. هنگام خواب REM، شما خواب می بینید، و مغز شما انتقال دهنده های عصبی مختلفی را ترشح می کند.

هر شب حدود 3 تا 5 چرخه از هر یک از این نوع خواب ها را دارید. نکته جالب در مورد این واقعیت آخر این است که به همین دلیل، کمبود خواب مزمن ممکن است در واقع به عنوان یک ضد افسردگی برای برخی از افراد که دچار افسردگی بالینی هستند، عمل کند.

ما قبلاً می دانیم که افرادی که به عنوان بخشی از اختلال دو قطبی، یک قسمت جنون را تجربه می کنند، به خواب کمتری نیاز دارند.

بنابراین، آنچه که محققان فکر می کنند اتفاق می افتد این است که در افرادی که افسردگی بالینی دارند، وقتی خواب REM مختل می شود، به دلیل افزایش سروتونین، تریپتوفان و غیره، خلق و خوی آنها بهبود می یابند. به عبارت دیگر در غلظت این انتقال دهنده های عصبی در مغز به جای پاک شدن، افزایش ایجاد می شود.

با این حال، شانس عود در استفاده از این درمان زیاد است. استفاده از نور درمانی ممکن است خطر عود را کاهش دهد.