بعد از یک سن خاص، کودکان باید بتوانند به تدریج رفتارهای سازشی پیچیده‌تری را به کار ببرند. برای مثال کودکی که در سطح مهد کودک است باید در حال تلاش برای یادگیری پوشیدن کفش خود باشد و کودک در سن کلاس چهارم باید در حال یادگیری مدیریت صحیح پول تو جیبی خود باشد.
کودکی در سطح کلاس هفتم ممکن است قادر به انجام کارهای خانه، مانند نظافت باشد. یک دانش‌آموز دبیرستان باید قادر به تهیه غذا، رانندگی یا استفاده از مستقل از وسایل حمل و نقل عمومی باشد. رفتار سازشی به مرور در طول زندگی شکل می‌گیرد، به همین دلیل مرتبط با سن افراد است و برای سنین مختلف، استانداردهای مختلفی دارد، به این معنی که رفتارها و مهارت‌های سازشی یک کودک پنج ساله متفاوت از یک نوجوان است.

اگر به فکر می­کنید که فرزندتان در یادگیری رفتارهای سازشی، از هم سن و سالان خود ضعیف­تر است، باید برای یافتن علت این مشکل باشید. آیا فرزند شما دارای اختلال یادگیری است؟ آیا شما و دیگر بزرگسالان در زندگی کودک و انجام کارهای او بیش از حد دخالت می‌کنید و کارهای او را انجام می‌دهید؟ تمامی این­ها می­تواند منجر به تضعیف رفتار سازشی کودک شود.

برای مثال یکی از والدین اعتراف کرد که پسرش دبیرستانی‌اش نمی‌داند چطور بند کفش‌هایش را ببندد، زیرا هرگز به او یاد نداده است و همیشه خودش این کار را برای او انجام داده است. و فرزندش همواره به خاطر این شرایط شرمنده بود و پیش همکلاسی‌هایش خجالت‌زده می‌شود. مادر متوجه شد که در تربیت فرزندش اشتباه کرده است و فرزند او برای انجام وظایف اصلی و روزمره خود به او تکیه می‌کند. مادرها با توجه به سن فرزندشان باید مسئولیت‌های بیشتری به فرزندانشان بدهند. مادر و در کل والدین باید نقش همراه و حامی را داشته باشند و فقط وظایف فرزندان را به آن­ها یادآوری کنند و فقط در این صورت است که کودک قادر خواهد بود تمام کارهایش را به طور کامل انجام دهد.

اکثر کودکان به واسطه آسیب­پذیری بیشتر در برابر مشکلات و آسیب­های جسمی و روحی مختلف، مسئولیت‌های کمتری دارند و این مسئولیت‌ها نسبت به نسل­های پیشین، کاهش چشمگیری نیز داشته است. اما ما نباید کودکان را از انجام تمامی مسئولیت‌ها محروم کنیم، زیرا این کار در آینده آن­ها را با مشکلات جدی مواجه خواهد کرد. دادن وظایف متناسب با سن کودک و همراهی و حمایت والدین از او در طول انجام کارهایش می‌تواند احتمال موفقیت او در یادگیری رفتارهای سازشی را افزایش دهد. این روند به ویژه زمانی که کودک مبتلا به اختلالات یادگیری باشد، اهمیت دوچندان به خود می­گیرد و می­تواند در بهبود مهارت­های یادگیری کودک نقش مهمی ایفا کند.